LLM mimarisinin evrimi kaçınılmaz olarak MCP'ye (Modülerleştirilmiş-Bileşenli-Parametreler) yol açacaktır. Mevcut kısıtlamalar Web3'e özgü çözümler gerektirir: 1. Güncellenmemiş Bilgi: Büyük eğitim döngüleri modelleri geçmişte sıkıştırır. Web3, merkezi olmayan, gerçek zamanlı bilgi güncellemelerine ihtiyaç duyar (örneğin, on-chain veri akışları düşünün). [4] 2. Aşırı Parametrelendirme: Şişirilmiş modeller ≠ daha iyi bir KU. Modüler tasarım, göreve özgü parametre kümelerini etkinleştirebilir (örneğin, yalnızca kod oluşturma modüllerini yerel olarak dağıtın). [1] 3. Zararlı Veri Taraması: 2026'ya kadar web içeriğinin %74'ü AI-düşmanı haline gelebilir. Web3, şunları gerektirir: - Tokenleştirilmiş yaratıcı teşvikler - Doğrulanmış veri pazarları - Anti-spam fikir birliği mekanizmaları 4. Fonksiyonel Kısıtlamalar: Statik API'lar ≠ dinamik gerçek dünya işlemleri. Hayal edin: - DAO tarafından küratörlük yapılan eklenti kaydı - API'lar için on-chain sürüm kontrolü - Topluluk tarafından doğrulanan yürütme kanıtları Gelecek, monolitik LLM'leri blok zinciri tabanlı koordinasyonla birbirleriyle etkileşimli modüllere ayrıştırmakta yatar. Gerçek ilerleme, daha büyük modeller değil, insanların ve yapay zekanın birlikte evrildiği teşvik uyumlu sistemler oluşturmaktır.