Praxis Dünya Kongresi Konuşması | Transkript

6/11/2024

ÖN SÖZ: TOPLANTI

İlk yıllık Praxis Dünya Kongresi'ne hoş geldiniz.

Bu, tarihe geçecek ilk Praxis Dünya Kongresi - unutulmaz bir buluşma.

Bu odaya bir göz atın. Bu yüzleri hatırlayın. Bir gün dünya çapında milyonların izlediği, alanlara ihtiyaç duyacak ilk buluşmaya tanıklık ediyorsunuz. Ve bu sadece bir başlangıç. Yakında - birçoklarınızın hayal ettiğinden daha erken - bu kongreyi kendi şehrimizde, kendi ellerimizle inşa ettiğimiz yerde gerçekleştireceğiz.

Bu, küresel vatandaşlığımızın daha büyük bir şeye dönüşeceği an: kaderini birlikte şekillendiren bir halk. Her büyük ulusun böyle anları vardır.

Kaçınız yeni bir ülke kurmayı hayal etti? Belki de bu tür anların tarih kitaplarına ait olduğunu düşündünüz, ulus inşa çağının sona erdiğini sandınız. Ama işte buradasınız. Çünkü bu tam olarak anımızın talep ettiği şey.

Bu odadaki birçok kişi, mümkün olmadığını düşündüğümüz şeyleri yapmamıza olanak tanıyan teknolojiler üzerinde çalışıyor: uzaydan ışık yansıtmak veya komutla yağmur yağdırmak gibi. Bunlar heyecan verici. Ama arkadaşınızın çiftliğinde yağmur yağdıran, ailenizi besleyen yiyecekleri yetiştiren teknoloji - bu teknolojinin daha büyük bir amacı var. Bir ülke inşa etmek demek budur. Projeniz, şirketiniz, çalışmalarınız daha derin bir şeye dönüşünce işte o zaman anlam kazanır.

Bu gerçeği kabul etmekten geri dönüş yok. Daha küçük hayallere geri dönmek yok. Bu olasılığı bir kez gördüğünüzde, bunun altı asla yeterli olmayacak.

Bu odadaki insanlara bir kez daha bakın. Arkadaşlarınızı görüyorsunuz. Arkadaşlarınızdan oluşan bir ülkeye sahip olmak mümkün mü? Arkadaşlarım… bir ülkenin olması gereken şey budur.

Size bunun şimdi yapıldığını göstermek için buradayız. Tarihte, katılımcıların o anda farkında olup olmadıkları yeni bir çağın başlangıcını işaret eden anlar vardır. Zamanı 'önce' ve 'sonra' olarak bölen anlar. İşte böyle bir durum. Size bunu nasıl açıklayayım.

_________________________________
I. İLETİŞİM TEKNOLOJİSİ
İNSAN ORGANİZASYONUNU BELİRLER

Son birkaç on yılda, insanlık tarihinde benzeri görülmemiş bir şey ortaya çıktı: internet çağından doğan yeni bir bilinç biçimi. Bu odadaki her bir kişi bu dönüşümü yaşıyor. En yakın bağlarımızın ötesinde artık, miras alınan değil, seçilen topluluklarda, alınıp verilen değil, inşa edilen kimliklerde derin bir amaç duygusu buluyoruz. Bu sadece sosyal evrim değil - bu, politik olasılıkların tam bir dönüşümüdür. İzleyenler daha kaçınılmaz olamazdı.

Gördüğümüz bu desen, medeniyetin kendisi kadar eskidir. İnsanlar, iletişim biçimlerini değiştirdiklerinde, yönetim biçimlerini de değiştirirler. Bu bir teori değil - bu, demir bir yasadır. Zira siyasetin özü, insanların inandığı şeylerden ibarettir. Ve insanlar her zaman dünyalarını hikayeler aracılığıyla anlamıştır. Hikaye anlatımının teknolojisi dönüştüğünde, inancın mimarisi değiştiğinde, siyasi düzenler ya evrim geçirir ya da yok olur. Bu, medeniyetin kendisinin itici gücüdür.

Size bu deseni tarih boyunca nasıl şekillendiğini göstereyim. İnsan iletişimindeki her devrim, sadece bilgiyi paylaşmanın yeni yollarını değil, aynı zamanda yeni bilinç, topluluk ve güç biçimlerini de yaratmıştır.

İlk olarak konuşma dili geldi: dünyanın nasıl çalıştığına dair kesin hikayeler aracılığıyla, liderler dağınık grupları ilk kabilelere, ilk şefliklere birleştirdi. Ardından sözlü gelenekler ortaya çıktı: anlatıcılarını aşan hikayeler, nesiller boyunca aktarılan mitler. Bu kalıcı anlatılar aracılığıyla, kabileler ilk krallıklara, yönetimi meşrulaştıran ortak tarihleriyle bir araya geldi. Sonra yazı: düşünceler taş ve kil üzerine mükemmel bir şekilde kaydedildi, hafızanın çürümesinden kurtuldu. Bu kalıcı kayıtlar aracılığıyla, krallıklar ilk gerçek imparatorluklara dönüştü, standartlaştırılmış yasalar ve kayıtlar artık geniş toprakları yönetebiliyordu.

Sonra matbaa geldi ve her şey bir kez daha değişti.